“Defensa d’as mulleres” (fragmento) de Filomena Dato

Os que negan â muller
intelixencia e talento,
a millor contestaceon
cicais que fose o disprecio.
¿D’ ónde sacaron qu’ as almas
teñen com’ os corpos seuso?
Porqu’ as probes d’ as mulleres
nunca tiveron enseño
como os homes, qu’ eran tontas,
os homes tontos dixeron;
pois anqu’ algus qu’ eran sábeos
probar quixesen o mesmo,
soilo logran porbar
que n’ human’ entendemento
todo é falibre e que poden
os mais grandes teren erros.
Eu non me met’ a estudear
si tein húmido o cerebro,
nin cal é forma millor
pra ter as almas asentos
porqu’ eu as cousas non busco,
que soilo busco os efeutos.
Inda n-os tempos que foron
n-a noit’ escura d’ os tempos
perdidos, cicais brilaron
con luminosos refrexos
coma soles esprendentes
os femeniles talentos.
¿Quén foi Minerva? decí,
¿Porqu’ as cencias se puxeron
debaixo d´ o seu amparo
e lle queimaron incenso?
¿Quén foron as nov’ hirmás
Que tiveron tantos tempros,
e pr’ as qu’ ainda’ os poetas
erguen altares n-o peito?
Mulleres foron sen duda
de crarísemo talento
á quês diviñizaría
a ademiraceón y-o tempo.
Y-est’ é unha crara sinal
de qu’ as mulleres tiveron
sempre autitú pr’ o saber
e demostraron inxenio.
Centos de mulleres sábeas
pódense poñer d’ exempro
de que nunca Dios negou
â muller entendemento.

Ana, la pastora

https://www.ecologistasenaccion.org/tienda/editorial/1642-libro-palabras-que-nos-sostienen.html